கோ பூஜை (பசு பூஜை ) சிறப்பு
பசுவின் உடலில் சகல தெய்வங்களும் உறைவதால் ஆண்டுக்கு ஒருமுறையாவது கோ பூஜை செய்ய வேண்டும். பால், தயிர், நெய், போன்றவற்றை ஆண்டு முழுவதும் தருகின்ற பசுவிற்கு மரியாதை செய்து பூஜித்து பொங்கல் வைத்து அன்னமிட வேண்டும்.
பகவானால் படைக்கப்பட்டுள்ள விலங்குகளில் பசுக்களும் அடங்கும். பசுமாடு என்றால், பால் கொடுக்கும் ஒரு விலங்கு என்று நினைக்கிறோம்; ஆனால், அது ஒரு தெய்வீக விலங்கு. மனிதர்களுக்கு மிகவும் பயன்படுகிறது. இந்த பசுக்கள் எப்படி தோன்றியது என்பதும் புராணத்தில் உள்ளது.
ஆதிகாலத்தில், கடும் தவம் செய்து சுரபி என்னும் கோவையும், அதோடு கூட ஒரு ஆச்சரியமான புருஷனையும் உண்டு பண்ணினார் பிரம்ம தேவர். இவர்களின் வழி வந்தவை தான் பசுக்கள். இவர்களால் பசுக் கூட்டம் உண்டாயிற்று.
பசுவை பூஜிப்பவன், போஷிப்பவன் எல்லாருமே சகல பாவங்களிலிருந்தும் விடுபட்டு புண்ணிய லோகத்தை அடைவர் என்று பிரம்மதேவர் வரம் அருளினாராம். பசுக்களின் தேகமெல்லாம் தேவர்கள் நிறைந்திருக்கின்றனர்.
பசுவின் தலை – சிவபெருமான்நெற்றி – சிவசக்திவலது கொம்பு – கங்கைஇடது கொம்பு – யமுனைகொம்பின் நுனி – காவிரி, கோதாவரிமுதலிய புண்ணிய நதிகளும்,கொம்பின் அடியில் – பிரம்மாமூக்கின் நுனி – முருகன்மூக்கின் உள்ளே – வித்யாதர்கள்இரு காதுகளின் நடுவில் – அசுவினி தேவர்இரு கண்கள் – சூரியன், சந்திரன்வாய் – சர்பசுரர்கள் (சந்திர பகவான் என்றும் கூறுவார்கள்)பற்கள் – வாயுதேவன்நாக்கு – வருணதேவன்நெஞ்சு மத்திய பாகம் – கலை மகள்கழுத்து – இந்திரன்மனித்தலம் – இயமனும், இயக்கங்களும்உதடு – உதயாத்தமன சந்தி தேவதைகள்முரிப்பு (கொண்டை) – பன்னிரு ஆதித்தியர்கள் (சூரியர்கள்) மற்றும் ருத்ரன்மார்பு – சாத்திய தேவர்கள்வயிறு – பூமி தேவிகால்கள் – அனிலன் என்னும் வாயு தேவன்முழந்தாள் – மருத்து தேவர்குளம்பு – தேவர்கள்குளம்பின் நுனி – நாகர்கள்குளம்பின் நடுவில் – கந்தவர்கள்குளம்பின் மேல்பகுதி – அரம்பையர்முதுகு – உருத்திரர்யோனி – சந்தமாதர்(ஏழு மாதர்)குதம் – இலட்சுமிமுன் கால் – பிரம்மாபின் கால் – உருத்திரன், தன் பரிவாரங்களுடன்பால் மடி (முலை) – ஏழு சமுத்திரங்கள் (சரஸ்வதி என்றும் கூறுவர்)சந்திகள் தோறும் – அஷ்டவசுக்கள்அரைப் பரப்பில் – பிதிர் தேவதைவால் முடி – ஆத்திகன்உரோமம் – மகா முனிவர்கள்எல்லா அங்கங்கள் – கற்புடைய மங்கையர்மூத்திரம் – ஆகாய கங்கை (லட்சுமி என்றும் கூறுவார்கள்)சாணம் – யமுனைசடதாக்கினி – காருக பத்தியம்இதயம் – ஆகவணியம் (எமன் என்றும் கூறுவார்கள்)முகம் – தட்சரைக்கினியம்எலும்பு, சுக்கிலம் – யாகத்தொழில் முழுவதும்எல்லா துவாரங்கள் – வாயுகால்கள் – சப்த மருத்துக்கன்வயிறு -அக்னிமலத்தில்-கீர்த்தியும், கங்கையும்மல ஜலம் கழிக்கும் இடம் – லட்சுமிவால் – தர்ம தேவதைபூட்டுக்கள் – சித்தர்கள்பசுவின் அசைவில்- காரிய சித்தியும், தவமும், சக்தியும்இப்படி, பசுவின் தேகத்தில் சகல தேவர்களும் வாசம் செய்கின்றனர். உலகிற்கு சிறந்த புண்ணியமும், ஹோமத் திரவியமும் கொடுக்கிறது.
ஒரு காரியமாக வீட்டைவிட்டு வெளியே செல்லும்போது பசு எதிரே வந்தால் சுபசகுனமாகும். பசுக்களை கூட்டமாகப் பார்த்தால் இன்னும் சிறப்பு. தினமும் பசுவுக்கு மஞ்சள், குங்குமம் வைத்து வழிபடும்போது, ஒரு கைப்பிடி பசும்புல் அல்லது வாழைப்பழம் அதற்குக் கொடுக்கவேண்டும். தினமும் இப்படி செய்ய இயலாதவர்கள் செவ்வாய், வெள்ளி, அமாவாசை ஆகிய நாட்களில் வழிபட்டாலும் சுகமான வாழ்வு கிட்டும்; முன்னோர்களின் ஆசியும் கிட்டும்.
இவ்வாறு செய்ய இயலாதவர்கள் வருடத்திற்கு ஒருமுறை மாட்டுப்பொங்கல் திருநாளிலாவது பசுவை வணங்குதல் நன்று. பசுவை மட்டுமின்றி காளையையும் வழிபடவேண்டும்.
சொர்க்கத்திலிருந்து கீழே தள்ளப்பட்டு, துக்கப்பட்ட பிறகு, வம்சத்து ரிஷி ஒருவர், பசும்பாலின் நுரையை உட்கொண்டு கோலோகத்தை அடைந்தாராம். பசுவை வளர்த்துப் பாதுகாப்பதிலேயே, கண்ணும், கருத்துமாக இருந்தார் அந்த ரிஷி. பசுவின் பாலை கறக்காமல், கன்றுக் குட்டி குடிக்கட்டும் என்று விட்டுவிடுவார்.
தாய்ப் பசுவிடம், கன்றுக் குட்டிகள் பால் குடித்த பிறகு, பசுவின் மடியில் இருக்கும் பாலின் நுரையை மட்டும் இவர் சாப்பிட்டு ஜீவித்து வந்தார். தபஸ்வியான இவர் இப்படி செய்து, பிறகு சொர்க்கம் சென்றார் என்பது கதை.
பசு மாடு என்றால், அதன் பாலை ஒட்டக் கறந்து விடக்கூடாது என்பது தர்மம்; கன்றுக் குட்டிக்கும் பால் விட வேண்டும். நம் குழந்தை மாதிரி, பசுவுக்கு அதன் கன்றும் குழந்தை தானே! பசுவின் மடியில் உள்ள நான்கு காம்புகளில், ஒரு காம்பு தேவதைகளுக்கும், ஒன்று, பூஜைக்கும், ஒன்று, கன்றுக் குட்டிக்கும் என்பது சாஸ்திரம்.கன்றுக்குட்டி இல்லாத பசுவின் பால், பூஜைக்கு உதவாது என்று சாஸ்திரம் உள்ளது. வைக்கோல் அடைத்த கன்றுக்குட்டியைக் காட்டி கறக்கப்படும் பசும் பால் கூட பூஜைக்கு உதவாதாம்.புண்ணியமான ஜீவன் பசு. அதை ரட்சிக்க வேண்டும்; பூஜிக்க வேண்டும். பசுமாடு வந்து விட்டால், தடி எடுத்து அடித்து விரட்டாமலிருந்தாலே போதும், அதுவே புண்ணியம் தான்.
பசுவின் உடலில் எல்லா தேவர்களும் வந்து தங்கிவிட்டனர். லட்சுமி தேவி காலம் தாழ்த்தி வந்து இடம் கேட்க நீ சஞ்சல குணம் உள்ளவள். மேலும் இங்கு எல்லா இடமும் முடிந்து விட்டது. மல ஜலம் கழிக்கும் இடம் மட்டுமே உள்ளது என கோதேவி கூற, லட்சுமியும் அந்த இடத்தையாவது தனக்கு அருளும்படி வேண்டிப் பெற்று தங்கினார்.எனவே தான் காலையில் எழுந்ததும் பசுவின் பின் பக்கத்தைத் தரிசிக்க வேண்டும். அதனால் லட்சுமியைத் தரிசித்த புண்ணியம் ஏற்ப்படும். மேலும் அந்த இடத்தை தொட்டு கண்ணில் ஒற்றிக் கொண்டால் கங்கையில் நீராடிய புண்ணியமும் ஏற்படும் .
பசுவின் பாதத்துளி மேலே பட்டால் வாயவ்ய ஸ்நானம் செய்த புண்ணியம் கிடைக்கும். தேவர்கள் முனிவர்கள் புண்ணிய நதிகள் சமுத்திரங்கள் பசுவின் உடலில் இருப்பதால் பசுவை வலம் வந்து வணங்கினால் பூமியை வளம் வந்து வணங்கிய பலன் ஏற்படும்.
பசுவின் பிருஷ்ட பாகத்தில் லட்சுமி வாசம் செய்வதால் பெருமாள் கோவிலில் விஸ்வரூப தரிசனத்தின் போது பெருமாளின் சந்நிதியை நோக்கி பசுவின் பிருஷ்டபாகம் இருக்கும் படி செய்து பகவானும் மகாலக்ஷ்மியை பார்த்துக் கொள்வது போல செய்கிறார்கள்.
“கோ பிராமனேப்ய சுபமஸ்து நித்யம்லோகா சமஸ்தா சுக்னோ பவந்து”
என்ற ஸ்லோகத்தின் படி பசுவை அதி காலையில் பார்ப்பதும் வணங்குவதும் புண்ணியமாகும்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக